W. POKRUSZYŃSKI, J. PIWOWARSKI, BEZPIECZEŃSTWO. PERSPEKTYWA FILOZOFICZNA TEORII I PRAKTYKI, KRAKÓW 2019

W. POKRUSZYŃSKI, J. PIWOWARSKI, BEZPIECZEŃSTWO. PERSPEKTYWA FILOZOFICZNA TEORII I PRAKTYKI

Filozofia jako najogólniejsza wiedza i refleksja o świecie i człowieku
zawiera w swym obszarze poznawczym elementy uniwersalne, dotyczące każdej jednostki ludzkiej. Elementy te to prawda i obiektywizm,
a co za tym idzie – rozwój i wzrost bezpieczeństwa człowieka. Nie
zestarzały się one od czasów Platona i Arystotelesa. Człowiek dąży
do rozpoznawania, rozumienia i oceniania zarówno siebie, jak i tego,
co go otacza, wbrew systemom ograniczającym się do egoistycznego
myślenia i pogoni za skutecznością za wszleką cenę.
Heidegger, a przedtem już Sokrates, Platon i Kant twierdzili, że
człowiek jest istotą filozofującą. Heidegger na przykład używał takich
określeń jak homo metaphisicus, homo philosophicus. Są one związane
z zagadnieniami sensu i celu życia, śmierci, miłości, sprawiedliwości,
wierności, prawdy, a wreszcie z problemami dotyczącymi rozpoznania
i pokonywania zagrożeń na drodze rozwoju, podnoszącej próg odporności i bezpieczeństwa człowieka.