Bezpieczeństwo – to antropocentryczny fenomen. Któż bowiem, jeśli nie antropos czyli człowiek właśnie, pragnie bezpieczeństwa świadomie i wieloma sposobami stara się kreować
ten stan. Związane z tym utrwalone doświadczenie, wiedza,
umiejętności oraz ludzkie wytwory, budują gmach kultury
bezpieczeństwa, dosyć szczególnej domeny kultury.