FENOMEN BEZPIECZEŃSTWA. POMIĘDZY ZAGROŻENIEM A KULTURĄ BEZPIECZEŃSTWA
Bezpieczeństwo stanowi w egzystencji człowieka ekwiwalent
szczęścia. Nie zawsze jednak człowiek jest w pełni świadom
aspektów istnienia owego szczęścia oraz faktu, że jak mówi
porzekadło – szczęściu trzeba pomóc. Ta nieświadomość
występuje wtedy, gdy indywidualny lub grupowy podmiot
bezpieczeństwa właśnie doświadcza bycia bezpiecznym. Podobnie, nie zawsze na czas potrafi on przez swoje działania
skutecznie zapobiec procesom dezintegrującym „struktury
szczęścia” będące de facto tym, co najcenniejsze dla ludzkich
zbiorowości – kulturą bezpieczeństwa.